“Ik wil graag mensen ondersteunen in hun verhaal, écht luisteren, zonder oordeel.”

Miranda
Ik heb in mijn werk vaak te maken met verlies en rouw. Elke keer verbaas ik me weer over de verschillende reacties. Sommige mensen voelen de rouw door hun hele lichaam, anderen slapen niet. Iedereen is op een bepaalde manier bezig met deze grote impact in zijn of haar leven. En het is niet altijd even duidelijk hoe je daarmee om moet gaan. Want hoe dat je dat eigenlijk, rouwen?

Sommige mensen hebben een groot sociaal netwerk, hebben al geleerd eerdere verliezen, kunnen zonder moeite in gesprek gaan met mensen in hun omgeving of rouwen als gezin samen. Maar er zijn ook situaties waarin die ruimte, de tijd of het moment nog niet daar is of zelfs niet gaat komen.

Dan is het fijn om je verhaal toch kwijt te kunnen. Wij kunnen naar u luisteren en u als dat nodig is een helpende hand bieden om even weer verder te kunnen. Ook kunnen we u ondersteunen met het onderzoeken naar een oplossing voor uw vraag.

Als Rouwchat en Rouwsteun-vrijwilliger, maar ook in mijn betaalde werk, geeft mij dit heel veel voldoening. Mensen ondersteunen in hun verhaal, écht luisteren, zonder oordeel. Ik weet zelf door het verlies van een dierbare dat erover praten en haar naam blijven noemen mij ontzettend helpt. Ik vind het belangrijk dat de namen van andere dierbaren ook genoemd blijven worden en herinneringen gedeeld kunnen worden. Daarom ben ik vrijwilliger geworden bij de Vereniging leven met dood.